Na północ od Szczaworyża leży miejscowość Błoniec, która ciągnie się wzdłuż drogi biegnącej od zachodu na wschód, u podnóża (333 m n.p.m.), stanowiącego część Garbu Wójczańsko-Pińczowskiego.
Pochodzenie nazwy
Wiadomości historycznych o powstaniu wsi Błoniec jest bardzo mało. W Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego, 1888 r. jest tylko wzmianka: "Błoniec, os. w pow. Stopnickim, gm. Pęczelice, paraf. Szczaworyż. Odległość od Stopnicy 10 wiorst". Ks. Jan Wiśniewski w "Historycznym opisie kościołów, miast, zabytków i pamiątek w stopnickiem", z 1929 r. podaje, że w 1791 r. do parafii w Janinie należała między innymi wieś Strzałków z chałupami Błoniec. Przy opisie parafii Szczaworyż, ks. Wiśniewski nie wymienia Błońca w składzie tej parafii. Historia Błońca, jako samodzielnej wsi zaczyna się prawdopodobnie dopiero w połowie XIX w., po wyłączeniu osady Błoniec z majątku Strzałków. W 1915 r. mieszkańcy Błońca otrzymali ze wspólnego pastwiska wsi Szczaworyż i Błoniec osady: Lisiczka, Duże Doły i Brzeziny.
Wzgórze triangulacyjne i podział gruntów
Na północ od wsi znajduje się wzgórze Błoniec, na którym w latach trzydziestych XX wieku, w najwyższym miejscu (333 m n.p.m.), wybudowano wysoką na kilkadziesiąt metrów wieżę triangulacyjną. Służyła ona do obserwacji z dużej odległości dwóch innych wież triangulacyjnych. Metodą wyznaczania współrzędnych punktów w terenie, za pomocą układu trójkątów, tworzono sieć triangulacyjną i rysowano wówczas mapy terenu.
W czasie II wojny światowej wieża triangulacyjna została zniszczona, a po zakończenie wojny, na jej miejscu wybudowano punkt triangulacyjny. Obecnie jest tam wkopany kamień z napisanym oznaczeniem wysokości. Wschodnia granica wsi Błoniec biegnie także granicą Szanieckiego Parku Krajobrazowego.
Zabytki Błońca
Figura Matki Boskiej
Wieś Błoniec była jedyną wsią w gminie Busko-Zdrój, w której nie było żadnej figury lub krzyża. Dopiero w 1993 r. z inicjatywy ks. Stanisława Kondraka, proboszcza parafii Szczaworyż, w centrum wsi wybudowano z głazów postument na schodkowym cokole. Na postumencie postawiono figurę Matki Boskiej, a pod nią napis: "Matce Rodzin 1993 r." Teren wokół figury ogrodzono metalowym płotkiem.
Historia II wojny światowej
Drewniany dom – miejsce konferencji scaleniowej AK i BCh w 1944 roku
Na końcu wsi, w pobliżu zakrętu do wąwozu, stoi drewniany dom na podmurówce. W domu tym 30 lipca 1944 r. odbyła się konferencja scaleniowa AK i BCh. W konferencji udział wzięli: Komendant Obwodu Buskiego AK-mjr "Srogi" (Wacław Ćmakowski), zastępca komendanta-kpt. "Stary", "Śmiały" (Jan Nycz), kwatermistrz por. "Artur" (Stanisław Cybiński), delegat rządu na powiat buski-Michał Łuczyński "Roman". Ze strony BCh - komendant Obwodu Stopnickiego BCh - kpt. "Kłonica" (Józef Grochowski), prof. Stanisław Szczotka, Antoni Gurnicz "Gabriel", inż. Władysław Materny.
Teren konferencji ubezpieczały oddziały BCh i AK, między innymi oddział "Nika" Jana Korepty. Na konferencji zdecydowano przystąpić do akcji połączenia oddziałów BCh i AK i ustalono, że część stanowisk w Komendzie Obwodu AK obejmą członkowie BCh, zaś komendant Obwodu BCh "Kłonica" obejmie stanowisko zastępcy komendanta Obwodu AK. Pełne połączenie oddziałów AK i BCh nie nastąpiło, bowiem za kilka dni na terenach wschodnich powiatu buskiego (stopnickiego) powstał przyczółek wojsk sowieckich i do 12 stycznia 1945 r. na linii frontu nie było mowy o prowadzeniu działań partyzanckich.
Do 2003 roku Błoniec liczył 16 domów i około 70 mieszkańców. We wsi były tylko 2 konie, 5 krów, około 20 traktorów i kombajn zbożowy. W 1962 r. wieś została zelektryfikowana. Do 1968 r. mieszkańcy wsi korzystali ze studni, w których brakowało wody. Do użytku gospodarczego rolnicy czerpali wodę ze stawu, znajdującego się w centrum wsi. W 1968 r. przy wsparciu władz gminnych, wybudowano ujęcie wody pitnej na Wzgórzu Błoniec i dzięki temu wodę bieżącą otrzymali mieszkańcy Błońca, Nowej Wsi i Podlesia-przysiółka Żernik Górnych. Po uruchomieniu ujęcia wody na wzgórzu, staw w centrum wsi zaczął wysychać.
Dzięki pracom społecznym, rozbudowano sieć telefoniczną i każdy rolnik posiadał w swym domu aparat telefoniczny.
Błoniec dzięki temu, że leży na glebach lessowych, stał się zagłębiem truskawkowym. Do początku lat dziewięćdziesiątych na Błońcu działało Kółko Rolnicze, które należało do najlepszych w gminie Busko-Zdrój. Obecnie w Nowej Wsi i Błońcu działa Stowarzyszenie Producentów Truskawek i Owoców.
Prawie każdy rolnik prowadził plantację truskawek o powierzchni od 4 do 5 ha. Ponadto we wsi sadzone były nowe odmiany drzew owocowych takich jak: śliwki, jabłka, gruszki, brzoskwinie, morele.
We wsi był punkt skupu truskawek oraz owoców, czynny w sezonie, a przez cały rok w obiekcie tym funkcjonował sklep. Drugi zaś znajdował się w pobliżu punktu skupu, który niegdyś był własnością Gminnej Spółdzielni, a został wybudowany w nagrodę dla mieszkańców wsi w nagrodę za zajęcie III miejsca na Dożynkach Wojewódzkich za sprzedaż największej ilości produktów rolnych.
Mieszkańcy wsi wspominają jednego ze swych rodaków, który urodził się na Błońcu. Przed II wojną światową odbył służbę wojskową, a następnie był naczelnikiem Poczty w Szczaworyżu. W 1939 r. został powołany do wojska. Dostał się do niewoli sowieckiej, następnie wstąpił do Armii gen. Andersa, brał udział w bitwie pod Monte Cassino. Po wojnie wrócił do kraju, mieszkał na Błońcu. Jego grób jest na cmentarzu w Szczaworyżu, a opiekuje się nim młodzież szkolna.
Błoniec należy do parafii w Szczaworyżu, obecnie liczy 69 mieszkańców a sołtysem jest Pan Dawid Durnaś.
Materiały zostały opracowane na podstawie dostępnych danych oraz książki Leszka Marcińca pt. "Sołectwa Gminy Busko-Zdrój", która stanowi niezwykłe kompendium wiedzy o przeszłości naszych miejscowości.
