Kościoła pod wezwaniem Św. Leonarda jest jednym z najstarszych zabytków. Ta piękna, drewniana (modrzew) świątynia cmentarna o zrębowej konstrukcji powstała w 1699 r. w miejscu istniejącego tam wcześniej XII wiecznego kościoła. Prezbiterium kościoła zwrócone jest na wschód, na zachód zaś kruchta, która jest węższa i niższa od nawy głównej. Najważniejszym elementem kościoła jest późnobarokowy ołtarz główny, będący ozdobną kompozycją architektoniczno-rzeźbiarską z centralnie usytuowaną figurą św. Leonarda. Wokół świątyni rozpościera się stary, nieczynny cmentarz, na którym zachowało się kilka różnych typów nagrobków w formie krzyży, pełnowymiarowych figur (Chrystus Nazareński, Matka Boska) oraz kolumna kamienna, opleciona wicią roślinną z przełomu XVII/XVIII w. Obok apsydy kościoła znajduje się kwatera z grobem Rzewuskich z oryginalną tablicą umieszczoną na klasycystycznej steli. Kościół jest na co dzień zamknięty. Można go zwiedzać kilka razy w roku podczas okazjonalnych wycieczek. Msze odprawiane są tu tylko w dniu patrona, czyli w najbliższą niedzielę sąsiadującą z dniem 6 listopada.