Logo Gminy Busko-Zdrój

TĘŻNIA

Tężnia o poranku
Tężnia przy pięknej pogodzie z lotu ptaka
Rowerek obok Tężni Solankowej w Busku-Zdroju
Oświetlona Tężnia nocą z lotu ptaka
Tężnia przy pięknej pogodzie z lotu ptaka
Plac zabaw - piracki statek
Fontanna
previous arrow
next arrow
PlayPause

Tajemnica herbu Buska-Zdroju – niezwykła opowieść z książki Buskie Legendy
Busko-Zdrój, urokliwe miasto znane z leczniczych wód i bogatej historii, skrywa w swoim herbie niezwykłą opowieść o odwadze, wierze i cudownym ocaleniu. Legenda ta, spisana przez Franciszka Rusaka, została opublikowana w książce Buskie Legendy. To kolejna z fascynujących opowieści o tym mieście – zachęcamy również do zapoznania się z naszym wcześniejszym artykułem o legendzie o powstaniu Buska-Zdroju.

noresize

Początki wsi i rozwój dzięki soli – Legenda o herbie Buska
Dawne Busko, mała osada położona wśród rozległych mokradeł Ponidzia, zawdzięczało swój rozwój cennemu darowi natury – soli. Mieszkańcy osady zajmowali się jej wydobyciem z pobliskich słonych wód, co szybko przyciągnęło kupców i pielgrzymów z różnych stron. Z czasem osada zaczęła się bogacić, a przybywający handlarze i pielgrzymi dodatkowo ożywiali jej życie.

Widząc rozwój osady, przeorysza Agnieszka zwróciła się z prośbą do księcia Leszka Czarnego, aby nadał Busku prawa miejskie. Książę, doceniając potencjał tego miejsca, przychylił się do prośby, a osada przekształciła się w miasto. Jednakże nadanie herbu okazało się nie lada wyzwaniem. Rozważano różne symbole – od drzewa bukowego po bryłę soli – lecz ostateczny wybór miał zadecydować niezwykły splot wydarzeń.
Cudowne ocalenie Buska podczas najazdu Tatarów.
Legenda mówi, że w trudnym czasie najazdu Tatarów miasto stanęło w obliczu groźby zniszczenia. Brak murów obronnych i wojskowych zasobów budził strach i panikę wśród mieszkańców. Wówczas to przeorysza Agnieszka, kierując się wiarą, wyniosła białą Hostię na znak modlitwy i ochrony. Według przekazu, w momencie, gdy tatarski chan wycelował w nią z łuku, oślepiający blask Hostii zadziałał niczym cudowna tarcza. Tatarzy, oszołomieni tym zjawiskiem, uciekli, a miasto zostało ocalone.

Po tych wydarzeniach mieszkańcy i duchowieństwo jednogłośnie zdecydowali, że herb Buska będzie upamiętniał to cudowne ocalenie. Na tarczy herbowej umieszczono złote słońce z białym krążkiem pośrodku, symbolizującym Hostię.
Legenda o cudzie, który ocalił miasto, stała się inspiracją dla kolejnych pokoleń i podkreśla znaczenie wiary oraz odwagi w obliczu trudności. Dziś herb Buska-Zdroju promienieje, symbolizując nie tylko słońce, które rozświetla te ziemie, ale także niezłomnego ducha ich mieszkańców.

źródło: Legenda o herbie Buska, Franciszka Rusaka