Wraz z nastaniem ciepłych dni - wczesną wiosną dochodzi do powstania pożarów, które związane są z wypalaniem traw oraz pozostałości roślinnych nagromadzonych w związku z porządkowaniem terenu po okresie zimowym.
Na przełomie marca i kwietnia obserwujemy wyraźny wzrost liczby pożarów na łąkach oraz nieużytkach rolnych. Proceder ten corocznie przybiera katastrofalne rozmiary angażując duże siły i środki Państwowej Straży Pożarnej oraz Ochotniczych Straży Pożarnych przewidziane do likwidacji powstałych pożarów.
Wypalanie suchych pozostałości roślinnych, zwłaszcza tych znajdujących się na obrzeżach kompleksów leśnych często powoduje przerzut ognia, co prowadzi do pożarów lasów. Nierzadko, w sytuacjach trudnych do opanowania pożary te przenoszą się na zabudowania mieszkalne i gospodarcze.
Wbrew obiegowej opinii wypalanie traw nie przynosi żadnych pozytywnych skutków, a jedynie szkody. W następstwie wypalania traw giną zwierzęta oraz mikroorganizmy niezbędne do utrzymania równowagi biologicznej. Wypalanie nawet jednorazowe, obniża wartość plonów oraz powoduje jałowienie ziemi. Bardzo często zostaje zahamowany pożyteczny naturalny rozkład resztek roślinnych, a do atmosfery przedostaje się szereg związków chemicznych, które są truciznami zarówno dla ludzi jak i zwierząt. Dymy pochodzące z wypalania zasnuwają często drogi publiczne do tego stopnia, że stają się przyczyną groźnych wypadków.
Brak wyobraźni wśród ludzi skutkuje trudnymi, a często wręcz niemożliwymi do oszacowania stratami. Niemal co roku w skali kraju odnotowywane są przypadki, których ofiarami wypalania stają się ludzie.
Osoby wypalające trawy łamią także prawo, które jasno zakazuje tego typu praktyk:
USTAWA O OCHRONIE PRZYRODY, art. 45 mówiący, że „zabrania się wypalania roślinności na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych lub w strefie oczeretów i trzcin" oraz art. 59 mówiący, że „ kto wypala roślinność na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych, w strefie oczeretów lub trzcin podlega karze aresztu albo grzywny", art. 124. Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów". Art. 131: „Kto... wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary...- podlega karze aresztu albo grzywny".
KODEKS WYKROCZEŃ, art. 82 § 3. Kto na terenie lasu, na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 metrów od nich roznieca ogień poza miejscami wyznaczonymi do tego celu albo pali tytoń, z wyjątkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi, podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany;
KODEKS KARNY, art. 163 § 1 " kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10", natomiast według art. 164 § 1 „kto sprowadza bezpośrednie niebezpieczeństwo zdarzenia określonego w art. 163 § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8";
KODEKS KARNY, art. 181 § 1 Kodeksu Karnego stanowi: „Kto powoduje zniszczenie w świecie roślinności lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5".
Świadomość społeczna w kwestii wypalania traw jest nadal bardzo niska. Stąd też Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej Busku - Zdroju apeluje do wszystkich mieszkańców naszego powiatu o rozsądek. Warto zastanowić się niekiedy nad tym, czy przez własną bezmyślność nie narazimy na zagrożenie własnego lub innych mienia lub życia.