INFORMACJA TURYSTYCZNA
Zabytki
Spacerując promenadą do górnej, miejskiej części Buska warto wspomnieć o jeszcze jednej historycznej budowli, która mocno wrasta w historię Miasta. To Pensjonat „Zamek Dersława" wybudowany w 1911 roku na zlecenie dr Wasyla Wasylewicza Jakobsa. W intencji swego twórcy budynek zewnętrzną architekturą miał przypominać średniowieczny zamek. Po wybuchu I wojny światowej, prawie ukończony, został sprzedany Leonowi Sulimierskiemu. Nowy właściciel nadał temu niezwykłemu miejscu nazwę „Zamek Dersława”, na cześć pierwszego właściciela Buska-Zdroju. Pensjonat, który w nim założył, przyjmował gości aż do wybuchu II wojny światowej. W czasie wojny budynek przemianowano na „Willę pod rycerzem”. Od połowy XX w stanowi własność prywatną. W latach 1999-2003 nowi właściciele pensjonatu przeprowadzili kapitalny remont budynku i jego otoczenia. Pensjonat „Zamek Dersława”, oprócz pokojów gościnnych oferuje swoim gościom ucztę dla ciała w zamkowej restauracji. Strawę dla ducha zapewni mieszcząca się tu Galeria Sztuki, która prezentuje dorobek regionalnych twórców.
- Szczegóły
- Norbert Garecki
Pierwsze wzmianki o tej położonej w pobliżu Buska-Zdroju wsi pochodzą z XII w. Najstarszym zabytkiem wioski jest XI wieczny Kościół pod wezwaniem Św. Stanisława. Jednak pierwszy kościół w Chotelku powstał już 1241 r. Warto podkreślić, że jest to jedyny na całym obszarze kielecczyzny przykład zachowanego budownictwa drewnianego z XVI w. We wnętrzu liczne świadectwa ciekawej historii kościoła. Zachowana jest część późnogotyckiego, drewnianego tryptyku Męki Pańskiej z początku XVI w. przedstawiającego Matkę Boską z Dzieciątkiem Jezus i św. Stanisława. Zachowane jest także jego lewe skrzydło upamiętniające Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie oraz Ukrzyżowanie i Opłakiwanie. Tryptyk znajduje się obecnie w Kaplicy św. Anny w Busku-Zdroju. W kościelnej kruchcie eksponowana jest natomiast datowana na 1630 rok płyta nagrobna Anny z Gostyńskich Gniewoszowskiej, z 1630 r. Ponadto w kościółku zachowane zostały: kamienna kropielnica, późnorenesansowa ambona z XVII w., ołtarz i strop ze śladami zachowanej polichromii.
- Szczegóły
- Norbert Garecki
Będąc w Dobrowodzie koniecznie trzeba zajrzeć do Kościoła ufundowanego przez Floriana z Morska, krakowskiego biskupa w 1354 roku. Obecny późnogotycki kształt świątynia zyskała w latach 1524-1525. W tym czasie powstała także urokliwa kaplica pw. Matki Boskiej. W pobliżu neogotyckiej kruchty znajdują się pochodzące z XVI w fragmenty gotyckiej inskrypcji. Zwiedzając piękne mury świątyni szczególną uwagę należy zwrócić na sieciowe sklepienia nawy, na których widnieją herby: Łodzia, Doliwa, Jastrzębiec, Dębno oraz Ślepowron. Uwagę przykuwa XVIII-wieczny obraz „Ukrzyżowania” oraz renesansowa, marmurowa nagrobna płyta Jana Boboli, jak również późnogotycka, kamienna chrzcielnica. W kościele znajduje się piękna rzeźba Matki Boskiej oraz miedziana droga krzyżowa. Uwagę zwraca również obraz Czarnej Madonny i Jana Chrzciciela oraz epitafium z popiersiem Jana Boboli. W okolicy kościoła znajduje się dzwonnica pochodząca z XVIII w. oraz stojąca w pobliżu figura Św. Jana Nepomucena.
- Szczegóły
- Norbert Garecki
Wieś od 1231 roku była własnością Dzierżka i Marka herbu Janina. Stąd wzięła się nazwa wsi. Od 1244 roku stała się własnością szpitala w Zagości. We wsi znajduje się zabytkowy, pochodzący z 1822 roku Kościół pod wezwaniem Św. Wojciecha wraz ze zlokalizowaną w jego pobliżu dzwonnicą oraz cmentarzem. Kościół stoi w miejscu wcześniejszego, drewnianego z XVII wieku. W ołtarzu głównym kościoła znajduje się późnobarokowy krucyfiks.
- Szczegóły
- Norbert Garecki
To kolejne już sołectwo gminy Busko-Zdrój cieszące pięknem swojego krajobrazu. Także i tu historia zostawiła swój ślad. W Pęczelicach na terenie jednego z prywatnych gospodarstw znajdują się resztki byłego zboru ariańskiego, pochodzącego z drugiej połowy XVI w.. Zbór został wybudowany przez ariańskiego właściciela wsi Stanisława Gnoinskiego. Kiedy cały jego majątek przejęła katolicka szlachta, zbór przeznaczony został na spichlerz. Do dnia dzisiejszego zachowały się jedynie wysokie piwnice, dwie izby ze sklepieniami kolebkowymi oraz niewielki fragment późnorenesansowego obramienia okiennego.
- Szczegóły
- Norbert Garecki
Strona 2 z 3